Ζωής απαύγασμα
Ζωής απαύγασμα
στα χείλη της ψυχής μου
απ' την καρδιά
μου χτύπε μου αστέρι
της ζωής μου.
Ανάσανες στα
χείλη μου, άκουσα την ψυχή σου
σε πήρα στο
ταξίδι μου
γεννήθηκα μαζί
σου.
Μάτια αγγέλου σου
'δωσε, για μένα ο θεός μου
παράδεισο μου
χάρισε
σαν άνθισες
εντός μου.
Κλαίνε βουβά οι
αισθήσεις μου και ψάχνουν να σε βρούνε
σε βλέπουνε σε
γεύονται
σ’ αγγίζουνε, σ’
ακούνε.
Λεπτά και
δευτερόλεπτα, μέρες κυλάνε φως μου
μα πια εσύ
είσαι που μετράς
ο χρόνος ο
δικός μου.
Κοιτάζω τα δυο
μάτια σου, χαμένος τώρα μήνες
δίνομαι στην
αγάπη σου
και την καρδιά μου
πήρες.
Πληγή μου εσύ
γλυκά πονάς, μ’ αντέχω κάθε πόνο
εσύ να μου
χαμογελάς
αυτό γυρεύω
μόνο.
Κοντά σου θέλω
να κρυφτώ, απ’ της ζωής τις μπόρες
αγάπη μου να σ’
είχα εδώ
να γέμιζες τις
ώρες.
Κύλησε δάκρυ
μου καυτό, στα χείλη μου για κείνη
που μου χαρίζει
τη χαρά
ξανά ζωή μου
δίνει.
Άγγιξε μοίρα
μου το νου, χάιδεψε την καρδιά μου
και τάξε μου
την άνοιξη
στα χέρια τα
δικά μου.
Κι εγώ θα τάξω
ουρανό, αστέρια να γεμίσω
να της χαρίζω
όσο ζω
αγάπη να την ντύσω.
Και κάθε θε μου
που άνθρωπος, στα λάθη μου επάνω
να τρέχει
κάποιο δάκρυ της
άθελα εγώ θα
κάνω.
Να παίρνεις από
μένα, χίλιες χαρές για κείνη
ποτέ χωρίς
χαμόγελο
το στόμα της μη
μείνει.
Να παίρνεις από
μένα, μέρες απ' τη ζωή μου
να της χαρίζεις
για να ζει
για πάντα εδώ
μαζί μου.
Και αν εγώ δε
θα μπορώ, άλλο να την προσέχω
τάμα σου κάνω εμένα
δεμένο για να σ’
έχω.
Όλα τα χρόνια
τους καιρούς μες στην αναπνοή της
να μην της λείψει
τίποτα
σε όλη τη ζωή της._
Με της αγάπης το φιλί να υπογράψω
Ερωτανέμου γέλασες
τα μάτια, και
να...
Την πύλη άνοιξες εκεί
Την πύλη άνοιξες εκεί
της ευτυχίας.
Έκανες κόσμους
και τον πόνο
μου κομμάτια.
Τα χείλη μου
έταξες
στα χέρια της
λαγνείας.
Χτύπησε ο ήλιος
το πρωί
στον ουρανό του
χίλιες αχτίδες
από το χρυσό του.
Πιάνω στο χάδι
μου
σαν φτάνω στα
μαλλιά σου.
Βλέπω στον
κόσμο σου
σαν μπαίνω στη
ματιά σου.
Αγάπης όνειρο
που το 'χες
κρύψει χρόνια.
Μ’ ένα χαμόγελο
το χάρισες σ’ εμένα.
Άνοιξη
σκόρπησες
και έλιωσες τα
χιόνια.
Στο μισεμό
ανάγκασες
την πίκρα και
το ψέμα.
Ερωτανθέ μου
ομορφιά μου
φυλακή μου.
Μ’ αστέρων
σκόνη
μου στολίζεις
το κορμί μου.
Γράφεις τις
λέξεις
απευθείας στην
καρδιά μου.
Έρωτα δίνεις στη
ζωή
πια τη δικιά μου.
πια τη δικιά μου.
Διψάς τα χείλη
μου
να πιούν απ' το
κρασί σου.
Μεθάς το είναι
μου
ποτίζεις την
ψυχή σου.
Μυρώνεις έρωτα
τις μέρες τις
στιγμές μου.
Κάνεις τα χείλη
σου πια
δεσμοφύλακες μου.
Αστεροστάλακτη
η μορφή σου
αγαπημένη.
Απ' των αγγέλων
χέρι
μ' αγάπη σκαλισμένη.
Εσύ της άνοιξης
πνοή μου
ομορφομέρες
μου 'χεις κάνει
τη ζωή μου.
Δακρυσταλίδα
μου
στην άκρη των
ματιών μου.
Διαμάντια χτίζεις
και τα κάνω
φυλακτό μου.
Τρέχεις στα
χείλη μου
κυλάς ως το
λαιμό μου.
Φιλί μου δίνεις
γεύεσαι απ' το δικό
μου.
Ερωτογέννησες
τον πόθο μου το
πάθος.
Με μιας με
κέρδισες
και η μοίρα
έγραψε λάθος.
Μα είναι η
αγάπη μας
πιο πάνω απ' τα
γραμμένα.
Πιο πάνω απ'
όλα των ανθρώπων
τα στημένα.
Έγραψε ο έρωτας
υπέγραψε η
αγάπη.
Σφράγιζε ο
χρόνος μας
με πόνο και με
δάκρυ.
Σκύψε τα χείλη
σου κι εγώ
έχω να σου
γράψω.
Με της αγάπης
το φιλί
να υπογράψω..
Όσο η ανάσα μου
θα βγαίνει από
τα χείλη
όσο η καρδιά
μου θα χτυπά.
Κάθε μου
κύτταρο
σε ανατολή σε
δείλι.
Απ' τη ζωή μου
πιο πολύ θα σ’
αγαπά._
Έλα πια σ’ εμένα
Ξανά μπαίνει η
αγάπη ν’ απολογηθεί
που ξανά ήπιε
δάκρυ για να ξεδιψάσει
για ν’
αναστηθεί.
Το κρίμα της;
_Που χτυπάει η καρδιά.
_Που χτυπάει η καρδιά.
Που λιώνει
υποφέρει, που έρωτα φωτίζει
και η ψυχή
φωνάζει πια πως αγαπά.
Τρέξτε φέρτε
όλοι κάγκελα αλυσίδες.
Δέστε της τα
χέρια, κλείστε της τα χείλη
πια να μη μιλά.
Ζωγραφίστε πάνω
για ουρανό γι' αστέρια
δάκρυ πια και
πόνο νύχτα συννεφιά.
Δείξτε τη
χλευάστε το σταυρό σηκώστε
μίσος τα καρφιά
σας σκύψτε και καρφώστε..
Αίμα της να
στάξει μες στης γης τα μάτια
κάντε για άλλη
μία την καρδιά κομμάτια.
Κοίτα πως
φαντάζει στης βροχής τ’ αγιάζι
στο βρεγμένο χώμα
λάσπη τη σκεπάζει.
Χαμογέλα εσύ
ψεύτη υποκριτή
που για το καλό
της, πνίγεις την καρδιά της
κάθε τι δικό της.
Πόσο πια σας
φταίει σαν χαμογελάει
όταν η καρδιά
της στη ζωή μιλάει.
Τρέξτε όλοι
σωτήρες τρέξτε όλοι τώρα
κοιτάξτε καμαρώστε
τη δική σας μπόρα.
Βλέπω τη ματιά
σας πίσω απ' την ψυχή σας
μάθατε στο
μίσος να γελά η ζωή σας.
Βλέπω και
θυμώνω παίρνω εγώ τον πόνο
μακριά της όλοι
ψεύτες είστε μόνο.
Φύτεψα καλή μου
μέσα στην ψυχή μου
άνοιξης κομμάτι
με ουρανό για σένα.
Άνοιξα την
πόρτα δίπλα της καρδιάς μου
έλα εσύ ζωή μου
ακούμπησε σ’ εμένα.
Έχω αγαπημένη έχω
κρατημένα
λόγια
παραδείσου σου ‘χω εγώ κρυμμένα.
Μια να σ’
αντικρύσω μια να σε φιλήσω
μια στην
αγκαλιά μου πια να σε κρατήσω.
Την αγάπη φως
μου για να σου χαρίσω
έλα μη διστάζεις..
