Γλυκό
παράπονό μου
Καυτό μετάξι χύνεσαι τις νύχτες στο κορμί μου
Καυτό μετάξι χύνεσαι τις νύχτες στο κορμί μου
στα χέρια μου αφήνεσαι
γεννάς
την ηδονή μου.
Φιλάς στα χείλη τη ρωγμή
μες στο χαμόγελό μου
μου βάζεις χρώμα στην ψυχή
γλυκό παράπονό μου.
Μ’ αναστατώνεις με χωράς
στη χούφτα σου με κλείνεις
μου ψιθυρίζεις μ’ αγαπάς με
έρωτα
με ντύνεις.
Ξυπνώ από τον ύπνο μου και
ψάχνω τ' άρωμά σου
λέω σε θέλω σε ποθώ και
κρύβομαι
σιμά σου.
Σου κλέβω μέσα απ' τ'
όνειρο, το χάδι στα μαλλιά σου
στο στόμα σου το όμορφο
αγγίζω τα φιλιά σου.
Δεν παίρνω πια αναπνοή ν'
ακούω τη δικιά σου
χτύπο δε βάζω στην καρδιά
χτυπώ
απ' την καρδιά σου.
Μιλώ τις λέξεις μας ξανά
ψυχή μου ομορφιά μου
μωρό μου αγάπη μου γλυκιά
μάτια μου
όνειρά μου.
Κι εσύ μ’ ακούς σαν όνειρο
στον κόσμο της γαλήνης
χαμόγελό μου όμορφο το χέρι
σου
μου δίνεις.
Κι εγώ το παίρνω αγκαλιά το
κρύβω θησαυρό μου
μ' αυτό σου γράφω ποιήματα
μ' αυτό τα
σ’ αγαπώ μου.
Και ω θε μου, μου χαμογελάς
και ανθίζουνε τα ουράνια
αστέρια νέα εσύ σκορπάς
πλανήτες
και φεγγάρια.
Γλυκιά μου ανάσα της
καρδιάς όμορφο ριζικό μου
μπήκες και μέσα μου μιλάς
στο σύμπαν
το δικό μου.
Εσύ στον ήλιο λέξεις λες κι έρχεται το πρωί μου
Εσύ στον ήλιο λέξεις λες κι έρχεται το πρωί μου
εσύ τ’ αστέρια διάλεξες
στης νύχτας
τη σκηνή μου.
Εσύ κρατάς στο δρόμο μου το
φως να βλέπω φως μου
εσύ τον κάθε νόμο μου στις
γειτονιές
του κόσμου.
Εσύ άγγελος εσύ θεά εσύ ο
άνθρωπός μου
εσύ ζωής μου ανασαιμιά εσύ
κι ο θάνατός μου.
Πόσα ακόμα θες να πω πόσα
μπορείς ν’ αντέξεις
πόσο στ’ αλήθεια σ’ αγαπώ
καρδιά μου
να πιστέψεις.
Πόσα και μες στα δάκρυα...
Τις έπνιξα τις λέξεις !!!
_Κοιτώ το χαρτί..
Απόψε η έμπνευση δε βγήκε
στα δάχτυλά μου
απόψε η έμπνευση πήγε στα
δάκρυά μου.
‘’Μου λείπεις’’
H χαρά της βραδιάς μου
Στάθηκα
μπρος στα χείλη σου αστέρι
μου
την ανάσα σου κράτησα
μες στη χούφτα στο χέρι μου.
Μες στα χείλη σου έσκυψα
τη ζωή ξαναγεύτηκα
στην Εδέμ ονειρεύτηκα
πως ταξίδεψα βρέθηκα.
Δάκρυσα που ξανά
σε θυμήθηκα
έκλαψα σαν παιδί
συγκινήθηκα
πόνεσα τη ματιά σου
στερήθηκα.
Μου 'λειψες αν δεν πω
θα ‘ναι ψέμα
χάθηκα στης καρδιάς σου
το χτύπο
ζήτησα να 'ρθεις πάλι
αγάπη μου
να 'ρθεις τώρα ψυχή μου
να ζεστάνεις το αίμα.
Να 'σουνα
μιας στιγμής μου ο χρόνος
να 'σουνα να μην ήταν ο πόνος.
μιας στιγμής μου ο χρόνος
να 'σουνα να μην ήταν ο πόνος.
Να ‘μουνα μες στα χέρια σου
τώρα
στις γραμμές σου της μοίρας
σου
της αγάπης σου δρόμος.
Νύχτωσε πάλι σήμερα μίλησες
στης καρδιάς μου τον πόνο
πέρασες τα δυο χείλη μου
φίλησες στου ονείρου το
χρόνο.
Μίλα μου μες στον άνεμο φως
μου
αγάπα με θέλω να ‘μαι δικός
σου.
Μίλα μου την αγάπη σου
ντύσε με
πάρε με στην καρδιά σου
και κλείσε με.
Σκέφτηκα στην ανάσα σου
κύματα
να 'μουνα στου κορμιού σου
τη θάλασσα
μπλέχτηκα μες στις λέξεις
στα ρήματα
έσκισα τις σελίδες μου
χάλασα.
Να σου γράψω τι αισθάνομαι
πια για σένα ψυχή μου
μα δε βρέθηκε λέξη
ούτε μία ζωή μου
Για να γράψει τα μάτια μου
όσα θέλουν να πούνε
αν μπροστά σου δακρύσουνε
αν κοντά μου σε δούνε.
Έπεσα μες στον ύπνο μου
σ' έκλεψα
άπλωσα και στα χέρια μου
σ’ έκλεισα.
Γύρισες μες στα μάτια
με κοίταξες
δάκρυσες και στα χείλη
με φίλησες.
Μέρωσα της καρδιάς μου
τον άνεμο
στέγνωσα τη βροχή
της ματιάς μου.
Βρέθηκα στ' όνειρό μας
τ' απάνεμο
κι έγραψα τη χαρά
της βραδιάς μου._
Έψαχνα χρόνια ένα κλειδί
που
ανοίγει τον παράδεισο.
Ευχαριστώ το θεό που βρήκα
δύο..
«Τα μάτια σου»
Δακρύζει ο ουρανός θαρρείς
τη γη ερωτεύτηκε
κι αφήνει εκεί κάθε του
δάκρυ, έτσι ένα χάδι σκέφτηκε.
Να ξεδιψάσει να γευτεί τη
γεύση απ' το φιλί του
καθώς το δάκρυ κύλησε απ'
το στόμα
στην καλή του.
στην καλή του.
Δακρύζει η νύχτα και η πνοή
στον αναστεναγμό του
βοριάς στη γη μπερδεύτηκε
στον κόρφο το δικό του.
Της στέλνει χάδι το πρωί με
του ήλιου τις αχτίδες
κόβει κομμάτια την ψυχή
μικρές
ψυχοσταλίδες.
ψυχοσταλίδες.
Σύννεφο άσπρο φωτεινό να το
'χει σκέπασμά της
κι όταν θα βρέξει απ' τον
καιρό να 'ναι ξεδίψασμά της.
Μέσα στα μάτια την κοιτά της
γνέφει της γελάει
ανάβει αστέρια στη νυχτιά
γλυκά
πια της μιλάει.
πια της μιλάει.
Ήθελε να 'φτανε κοντά εκεί
τα δυο του χέρια
να της χαϊδέψει ότι πονά να
της αγγίξει χέρια.
Δε φτάνουν όμως ως εκεί τα
πλέκει προσευχή του
κάνει στα γόνατα πληγή και
κλαίει
απ' την ψυχή του.
απ' την ψυχή του.
Ένα του βλέμμα στο θεό και
τ' άλλο προς τη γη του
παρακαλά για τον καημό που
πνίγει την ψυχή του.
Ζητά να φέρουν άνοιξη στα
χέρια οι αγγέλοι
ζητά να κάνουν σύντομα τη
νύχτα
μεσημέρι.
μεσημέρι.
Να διώξουνε κάθε καιρό την
παγωνιά το κρύο
