Ανάσα της ζωής μου
Ανάσα μου.
Στα μάτια μου θαρρώ πως στάζεις
εσύ του ερωτά μου άγιο νερό.
Στο δάκρυ μου σε κουβαλώ
μέσα στα μάτια της ψυχής.
Στα χείλη μου θέλω να 'ρθείς
και να σταλάξεις σταγόνα
από τ’ αθάνατο νερό.
από τ’ αθάνατο νερό.
Ανάσα μου.
Σ’ ευχαριστώ για της καρδιάς μου
τον παλμό.
Για της ψυχής μου
την απέραντη γαλήνη.
Σ’ ευχαριστώ που κάνεις
ότι είναι δυνατό
να ‘χω χαμόγελο στα χείλη.
Κάθε που θα 'ρθεις να μου πεις
την κάθε λέξη, που μοιάζει
ανάσα της ζωής.
Έτσι που μόνο εσύ μπορείς
όσο κανείς να τη διαλέξει.
Ανάσα μου ας σ’ είχα εδώ
να σηκωθώ από του πόνου τον καημό.
Μες στων χεριών σου
να χαθώ τον ουρανό
και να φωνάξω
μ’ όση δύναμη μπορώ.
Μικρή μου άνοιξη.
Ανθέ μου εσύ αλαργινέ
μ’ όλη τη δύναμη του νου μου
με της καρδιάς μου τον παλμό
να σου φωνάξω
σ’ αγαπώ.
Ανάσα μου έβγα για λίγο
στον αέρα να πάρει η νύχτα
τ’ άρωμά σου
να δουν τ’ αστέρια τη θωριά σου.
Για να ζηλέψει η άνοιξη να 'ρθεί
μήπως τη θέση της θα πάρεις
όταν θα έρθει το πρωί.
Να βγω κι εγώ για να σε δω
φεγγάρι εκεί
στον ουρανό να ταξιδεύεις.
στον ουρανό να ταξιδεύεις.
Ανάσα μου κι εσύ της μοναξιάς σου
την ανάσα θα γυρεύεις.
Να σε κοιτάξω
να σου πω
να με προσμένεις._
Στ' άχραντα τα δικά σου
Θέλω κι απόψε να κρυφτώ
στ' άχραντα τα δικά σου
που είναι για μένα άγια
εκεί στην αγκαλιά σου.
Θέλω στ’ απόκρυφα να μπω
στο στόμα σου στα χείλη
που τρέχει αθάνατο νερό
και χρώμα από το δείλι.
Γλυκός ψαλμός η ανάσα σου
άσμα ασμάτων θέ μου
ψιθύρισε μου μάτια μου
το σ’ αγαπώ σου πες μου.
Να κρεμαστώ απ' τα χείλη σου
να γιάνω απ' το φιλί σου
να σε χορτάσω μάτια μου
να κοιμηθώ μαζί σου.
Πάνω απ' το χτύπο της καρδιάς
να μπω να ξαποστάσω
εκεί στο λάγνο στήθος σου
τον πόνο να χαλάσω.
Ν’ αγγίζω όλο το σώμα σου
σ’ ανατολή και δύση
απ' τ' όμορφο το στόμα σου
στου έρωτα τη λύση.
Χέρια μου εσείς ανάσα μου
περάστε στο κορμί μου.
Στο χάδι σας αφήστε μου
πνοή για τη ζωή μου.
Τι λάμψη θέ μου, πόσο φως
γυμνή στέκεις εμπρός μου
ανέτειλε στα μάτια μου
ο ήλιος ο δικός μου.
Ακούμπησες στο σώμα μου
το σώμα το δικό σου
και γέμισε το δώμα μου
στον αναστεναγμό σου.
Έσκυψες και με κοίταξες
βαθιά μες στη ματιά μου
κι ότι καιρό μου φύλαξες
χάρισες στη καρδιά μου.
Σιγά σαν ήλιου ξύπνημα
στην πρωινή δροσιά μας
σιγά σαν φεγγαριού πνοή
να πάμε στη χαρά μας.
Χυθήκανε στην πλάτη σου
τα ολόχρυσα μαλλιά σου
κι εγώ στέκω στην άκρη σου
και χάνεται η μιλιά σου.
Εσύ σαν πίνακας νωπός
χυμένο ρόδων χρώμα
στην αγκαλιά μου πες μου πως
θε μου πως ζω ακόμα.
Σκέπασμα σου 'χω το κορμί
ανάσα στο λαιμό σου.
Τα δυο μου χέρια στην ψυχή
στο στήθος το δικό σου.
Περπάτησα τον κόσμο σου
με βήμα το φιλί μου
αρώματα και δυόσμο σου
γέμισες την ψυχή μου.
Σταμάτησα στην κρήνη σου
πόθο να ξεδιψάσω
με πότισες την ήβη σου
τα πάντα θα ξεχάσω.
Θέλω το πάθος μου για σε
σήμερα να τελειώσω
να ξημερώσω ουρανέ
στη λήθη να ξαπλώσω.
Εβγήκαμε απ' το σώμα μας
ταξίδι οι ψυχές μας
κρασί θεού το πιόμα μας
στη μέθη απ' τις καρδιές μας.
Μικρές σταγόνες ηδονής
στάξανε στα σεντόνια
ζωγράφισαν απ' τη ζωή
ότι μας λείπει χρόνια.
Δυο γράμματα ένα σ’ αγαπώ
τις δυο ψυχές αντάμα
στον έρωτα μας το θεό
